महाश्वेता

गुलाबी साडीतली ती कोमल छटा,

खांद्यावर रुळत्या त्या रेशमी बटा 

हसण्यात तिच्या मधुर सुरांचे गंध,

आनंद सर्वत्र ती विखुरते मंद मंद 

गालांतले हसू वाऱ्याची झुळूक 

मानेत लचक, डोळ्यात चुणूक 

तिच्या चालण्यात लाजरी कळा 

कमनीय बांधा नि मोरपंखी गळा

नेटकी नेसलेली ती रेशमी साडी

लाघवी डोळे अन बोलण्यात गोडी

जन हे थबकती बघ तुला पाहता 

उदात्त निर्मल पावन तू महाश्वेता 

- रुपेश तेलंग 

०७-सप्टेंबर-२०२५