सोमवार, १३ फेब्रुवारी, २०१२

पण कुणासाठी...???

ती नाकावरची फुली...
ते गोबरे गोबरे गाल...
ती हनुवटी वरील खळी...
त्या डौलदार बाजू..
ती नाजूक मनगट...
त्यावर ते रत्नजडीत चमचमत घड्याळ...
तो राजेशाही पोशाख...
ते पाणीदार डोळे...
ते नाजूक स्मित...
ते रेशमी केश...
त्यांना सावरणारा तो मेंदी ने भरलेला हात...
ती चंदेरी बिंदी..
ती लहरी सारखी लट...
त्यावर बसलेले ते सोनेरी फुलपाखरू...



... पण कुणासाठी..???


- रुपेश तेलंग 
१३-०२-२०१२
येथे
लेबल:

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

मी अन् तु

मी खवळलेला समुद्र, तू शांत किनारा तु नीटनेटकं घर मी अस्ताव्यस्त पसारा.  तु लयबद्ध पद्य मी रटाळ कथा तु मनजोगी ईच्छा मी नाहक व्यथा तु जुळलेला ...

  • होळी निमित्ताने
    होळी निमित्ताने कवितेत दंग मनातील व्यंग शोधूया का मग्न मीच आज कोण्या विचारात आवेश ओघात कसल्याशा माझेच मलाही कळेनासे झाले कोठे ह...
  • मी अन् तु
    मी खवळलेला समुद्र, तू शांत किनारा तु नीटनेटकं घर मी अस्ताव्यस्त पसारा.  तु लयबद्ध पद्य मी रटाळ कथा तु मनजोगी ईच्छा मी नाहक व्यथा तु जुळलेला ...
  • मोरपंखी
    रुपेरी तराणे हवा मोरपंखी तु लेउनी यावे छटा मोरपंखी कपाळी अशा या रेखीव कमानी नयनी नशिली कडा मोरपंखी अलगद काया लहरी मौजेत वाटे धरावे त्...