मंगळवार, ५ नोव्हेंबर, २०१३

सण सोनेरी सा

रत्न माणकांची रास
वरलक्ष्मीचा सोनेरी पसा।
लेउन मध्यम साज
त्यात एक गजरा छान सा ।
दिपावलीचे तेज हे
वलयांकीत केले जरासे ।
साजिरे दिव्य हे सारे
अन सोहळा हा असा ॥

आतिषबाजी नी रोषणाईचा
चंद्राचा ढगाआडून कानोसा।
पणती दिव्यांचा लखलखाट
फुलबाज्यांचा डौल साजेसा।
भुईचक्रांची वर्दळ, अन्
कुंडीतला मोहक फुलोरा।
वितभर जीव घेऊनी
आकाशबाण उडतो कसा॥

चकली ब्रम्हांडाचे वेढे
लाडू जणु ग्रहगोल।
चंद्रकोराची केली करंजी
अन् तबकडी अनारसा।
शेव चिवड्याचा पाऊस
शंकरपाळे जणु गारा ।
जेवणाचे पाहू की नंतर
आधी फराळाला तर बसा ॥

- रुपेश तेलंग
५-११-२०१३

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

फक्त व्हावी

 तुझ्या स्पर्शाला गुंतलेलं मन असं भारक्त व्हावी। तुझ्या कुशीशी विसावणारी ओळख चिरंतक्त व्हावी॥ खुब मालुम आहे तुझ्या नजरेला साद घालणं। तरी ती ...