शनिवार, १६ नोव्हेंबर, २०१३

मन गेले तिच्यापास

काळ हा थांबला, श्वास मंदावला
तिला झाडाआडून, पाहूनिया ।
बोलण्या आधी हा, शब्दही गोठला
मन गेले तिच्यापास, धावूनिया ॥ धृ ॥

फुले पालवी ही फुलपाखरे
तयाचे जणू हे सगे सोयरे
लट केसांची गालावरी रेटली
छेडण्यास हा वारा कसा भिरभिरे
शुभ्रसा मोती हा, या शिंपल्यातला
वाटे घालु गळा त्यास माळूनिया ॥ १ ॥

- रुपेश तेलंग
१६ -०८ - २०१३
येथे
लेबल:

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

फक्त व्हावी

 तुझ्या स्पर्शाला गुंतलेलं मन असं भारक्त व्हावी। तुझ्या कुशीशी विसावणारी ओळख चिरंतक्त व्हावी॥ खुब मालुम आहे तुझ्या नजरेला साद घालणं। तरी ती ...

  • मी अन् तु
    मी खवळलेला समुद्र, तू शांत किनारा तु नीटनेटकं घर मी अस्ताव्यस्त पसारा.  तु लयबद्ध पद्य मी रटाळ कथा तु मनजोगी ईच्छा मी नाहक व्यथा तु जुळलेला ...
  • मोरपंखी
    रुपेरी तराणे हवा मोरपंखी तु लेउनी यावे छटा मोरपंखी कपाळी अशा या रेखीव कमानी नयनी नशिली कडा मोरपंखी अलगद काया लहरी मौजेत वाटे धरावे त्...
  • तुला पाहतो मी
    नभात ढगात, सरी वर्षावात सदेही भिजत, तुला पाहतो मी  नटून थटून समोर बसून मला पाहताना तुला पाहतो मी सुखात दुखात, कधी आसवात ...