शुक्रवार, २५ एप्रिल, २०१४

मन

मन पागल पागल
माझे नाही आजकाल
काय कसे कोण जाणे
मनी न्यारी हलचल

मन सारंगी सारंगी
वाजे सुर अंतरंगी
गोड स्वरात या त्याच्या
रुप झाले बहुरंगी

मन मोकळे मोकळे
नाही त्याला आढे वेढे
जणू शर्यतीची धुंद
मन सैरावैरा पळे

मन लहान लहान
कुशी निजलेले छान
त्याचे स्वतंत्रसे विश्व
या विश्वाशी अजाण

-रुपेश तेलंग
२५ -०४ -२०१४
येथे
लेबल:

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

फक्त व्हावी

 तुझ्या स्पर्शाला गुंतलेलं मन असं भारक्त व्हावी। तुझ्या कुशीशी विसावणारी ओळख चिरंतक्त व्हावी॥ खुब मालुम आहे तुझ्या नजरेला साद घालणं। तरी ती ...

  • मी अन् तु
    मी खवळलेला समुद्र, तू शांत किनारा तु नीटनेटकं घर मी अस्ताव्यस्त पसारा.  तु लयबद्ध पद्य मी रटाळ कथा तु मनजोगी ईच्छा मी नाहक व्यथा तु जुळलेला ...
  • मोरपंखी
    रुपेरी तराणे हवा मोरपंखी तु लेउनी यावे छटा मोरपंखी कपाळी अशा या रेखीव कमानी नयनी नशिली कडा मोरपंखी अलगद काया लहरी मौजेत वाटे धरावे त्...
  • तुला पाहतो मी
    नभात ढगात, सरी वर्षावात सदेही भिजत, तुला पाहतो मी  नटून थटून समोर बसून मला पाहताना तुला पाहतो मी सुखात दुखात, कधी आसवात ...