रविवार, १३ जुलै, २०१४

शब्द माझे

जरा शब्द माझे
मलाच सुचूदे
तुझ्या आठवांनी
सारेच भुलले

सरी पावसाच्या
भिजवता अंग
अन ओठी तुझ्या
हसू हे खुलले

कधी सप्तरंगी
वा मंदाकिनी ही
तुला पाहताना
नभ ही चळले

- रुपेश तेलंग
१३-०७-२०१४

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

महाश्वेता

गुलाबी साडीतली ती कोमल छटा, खांद्यावर रुळत्या त्या रेशमी बटा  हसण्यात तिच्या मधुर सुरांचे गंध, आनंद सर्वत्र ती विखुरते मंद मंद  गालांतले हसू...