रविवार, १३ जुलै, २०१४

शब्द माझे

जरा शब्द माझे
मलाच सुचूदे
तुझ्या आठवांनी
सारेच भुलले

सरी पावसाच्या
भिजवता अंग
अन ओठी तुझ्या
हसू हे खुलले

कधी सप्तरंगी
वा मंदाकिनी ही
तुला पाहताना
नभ ही चळले

- रुपेश तेलंग
१३-०७-२०१४
येथे
लेबल: ,

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

लाल लाल

लाल लाल  डौलदार माद्दक मनमोहक केश केसांमघे माळलेले फुल लाल लाल  मंद मंद हवेतुन उडणारी लट  लटेमागे गोबरेसे गाल लाल लाल  नाकामध्ये नथ उगाचच मु...

  • मी अन् तु
    मी खवळलेला समुद्र, तू शांत किनारा तु नीटनेटकं घर मी अस्ताव्यस्त पसारा.  तु लयबद्ध पद्य मी रटाळ कथा तु मनजोगी ईच्छा मी नाहक व्यथा तु जुळलेला ...
  • सारंग तु
    नभातला स्वैरवादी उडणारा पतंग तु फुलांतुनी फुलणारे ना ना विध रंग तु प्रभुचरणी अर्पिलेला अविट अभंग तु महोदधी विहरणारा दर्या सारंग तु सुरक्षा व...
  • थोडं थोडं
    तापल्या ऊन्हात गार वारं थोडं थोडं । थकल्या जीवला ही आधार थोडं थोडं ॥ फिकीर करतो रातं रातं दिन दिन । जागत्या मनाने ही विसावं थोडं थोडं ॥ डोक्...