बुधवार, २४ सप्टेंबर, २०१४

नको जाऊ सोडून...

अताशा कुठे पास आलीस माझ्या
नको जाऊ सोडून तान्ह्या जीवाला ।
बहाणी पुरे, कारणे ही पुरे ती
सहवास तुझा हा हवा जगण्याला ॥

बोलणे तुझे ते लळा लावीसी ग
शब्दांनी तुझ्या गुंफिली स्वरमाला ।
तुझे आसणे ही जणु मेजवानी
तुझ्या नसण्याने जणु रिक्त प्याला ॥

श्रृंखला तुटोनी माणिके गळावी
तुझ्या आसवांची ना किंमत तुला ।
खळीने त्या रोज प्राजक्त फुलतो
का कारणं नसे तुझ्या हसण्याला ॥

- रुपेश तेलंग
२४-०९-२०१४

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

फक्त व्हावी

 तुझ्या स्पर्शाला गुंतलेलं मन असं भारक्त व्हावी। तुझ्या कुशीशी विसावणारी ओळख चिरंतक्त व्हावी॥ खुब मालुम आहे तुझ्या नजरेला साद घालणं। तरी ती ...