अताशा कुठे पास आलीस माझ्या
नको जाऊ सोडून तान्ह्या जीवाला ।
बहाणी पुरे, कारणे ही पुरे ती
सहवास तुझा हा हवा जगण्याला ॥
बोलणे तुझे ते लळा लावीसी ग
शब्दांनी तुझ्या गुंफिली स्वरमाला ।
तुझे आसणे ही जणु मेजवानी
तुझ्या नसण्याने जणु रिक्त प्याला ॥
श्रृंखला तुटोनी माणिके गळावी
तुझ्या आसवांची ना किंमत तुला ।
खळीने त्या रोज प्राजक्त फुलतो
का कारणं नसे तुझ्या हसण्याला ॥
- रुपेश तेलंग
२४-०९-२०१४
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा