गुरुवार, १३ मार्च, २०१४

का हिरावले

दुःख अनावर झाल्यागत
नभ धाय मोकळून रडत आहे
काय हिरावले त्याचे कुणी
का असा तडफडत आहे

सुखाची स्वप्ने सुद्धा
आता याला बघवत नाही
ग्रासल्या तमेने आता
काजवे ही विझत आहे

का हरवला कवडसा
शेजारच्या पणतीतला
अश्रु रंजित नजर ही
का रोखली शुन्यात आहे

- रुपेश तेलंग
२-३-२०१४

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

महाश्वेता

गुलाबी साडीतली ती कोमल छटा, खांद्यावर रुळत्या त्या रेशमी बटा  हसण्यात तिच्या मधुर सुरांचे गंध, आनंद सर्वत्र ती विखुरते मंद मंद  गालांतले हसू...