कविता लिहावी 
नि गाणी सुचावी 
तुझ्या प्रेरणेने

ती या तर्जनिने 
आभाळी लिहाया 
शाई रक्त व्हावी

क्रिकेटचा युवराज

क्रिकेटचा युवराज 

आहे तू क्रिकेटचा युवराज

फलंदाज तव जैसा नाही 

गोलंदाजी मज लागे सही 

जणू एक अष्टपैलू सरताज

आहे तू क्रिकेटचा युवराज 

ponting चा तर रंग उडाला

stuart broad मायदेशी पळाला

उतरविला Afridi चा माज

आहे तू क्रिकेटचा युवराज 

पाहून झालो हक्के बक्के 

एकाच षटकात सहा सहा छक्के 

पुन्हा होऊन जाऊदे आज

आहे तू क्रिकेटचा युवराज 

रुपेश तेलंग, जळ्गाव.

- दि . २६ - ०३ - २०११

प्रिय सखी.....

हृदयात वसशील का?
सह्सोबती हसशील का?
जवळ माझ्या बसशील का?
प्रिय सखी.....

चंद्रसारखी मोहक तू
अग्निसारखी दाहक तू
निष्पाप आणि नाहक तू
प्रिय सखी.....

देह, कांती तव तेजोमय
तूची सूर, ताल न् लय
तू नित्या करीसी मज काव्यमय
प्रिय सखी.....

तूच वसलिस माझ्या चित्ती
गगनासम आहे माझी प्रीती
दिग्गोलात असे आपुली किर्ती
प्रिय सखी.....


-रुपेश तेलंग
दि. २९ - ०६ - २००९

पक्ष्यांची शाळा.....

नाक्यावरल्या खांबवर भरते पक्ष्यांची शाळा
रोज वर्ग भरतो त्यांचा मावळतिच्या वेळा

अनंत आकाशात उडतो तो विशलकाय थवा
एकसंगतीतून त्यांच्या काही बोध घ्यायला हवा

'एकतेचे बळ' या पक्ष्यांनीच शिकवलेले
आपण मात्र याचे फक्त धडेच गिरवलेले

त्यांनी अंगीकारलेला तो एकात्मतेचा बाणा
जो तो टिपतो फक्त एक एकाच दाणा

आभाळस भिडणारी त्यांची ऊंच ...ती भरारी
रोजच लक्ष भेदण्याची त्यांची तह्र न्यारी

दिवसभर आकाशी तो थवा उडतो
फुटिरवादी रांग तोडून एक ही नाही पळतो.

जरी दिवसा असतो त्यांचा शिवाशीवीचा खेळ
तरी रात्री चुकत नाही त्यांची परतण्याची वेळ

रात्री जेव्हा सगळ जग असत अगदी शांत
घरट्यात अपूल्या तेही झोपतात निवांत

या पक्ष्यांच्या चिवचिवाटानेच रोज होते माझी सकाळ
पक्षी निरीक्षणात रोज मी गुंततो काही काळ

एकसंघ एकत्र उडणारे हे पक्षी
राष्ट्रीय एकत्मतेचे बनतील साक्षी

नभ ही रंगून जाते या पक्ष्यांच्या रंगात
पाहून नाव चैतन्य भरे माझ्या अंगाअंगात

अरे माणसांनो तुम्हीही पक्षी धर्म पाळा
अस बरच काही सांगते मला पक्ष्यांची शाळा.....


- रुपेश तेलंग
दि २७ - ०२ - २०११

ते काळेशार डोळे...!

मनाला भुरळ घालतात
ते काळेशार डोळे...!
हवे हावेसे वाटतात
ते काळेशार डोळे...!

या जगातील देखणी
वस्तू विचारली असता
माझे मन खुणावते
ते काळेशार डोळे...!

तिच्याशी बोलतांना
पर्केपना वाटतो
मला आपलस करतात
ते काळेशार डोळे...!

तसा तर मी आहे
विद्वानातला विद्वान
पण मला वेड करतात
ते काळेशार डोळे...!

नजरेचा एक
तीक्ष्ण कटाक्ष टाकून
मला घायाळ करतात
ते काळेशार डोळे...!

दुःख आले असता
डोळ्यात पाणी आणून
मलाही रडवता
ते काळेशार डोळे...!

कधी नजरेतून
प्रश्न विचारून
प्रतिसाद मागतात
ते काळेशार डोळे...!

दिसायला दिसतात
अगदीच भोळे
आहेत लब्बाल, चालू
ते काळेशार डोळे...!

चेहरा कोमल
मन निर्मल
आहेत चंचल
ते काळेशार डोळे...!

माझ्या मनात प्रेमाची
आवड निर्माण करतात
तो सुंदर चेहरा
ते काळेशार डोळे...!

- रुपेश तेलंग,
दि. २९ - ०६ - २००९

अशी माझी फजीती झाली....!

एक दिवस मी गात होतो
रस्त्यावरुनी जात होतो
सभोवारिचे नव्हते भान
ऐकनार्यांचे पिकले कान
एक खड्ड्यात गेला पाय
अणि आता सांगायचे काय
चार चौघात हसवणूक झाली
अशी माझी फजीती झाली ....!

येतांना ती दिसली दुरून
पाहिले मी तव खालून वरून
मला पाहून ती नाजुक हसली
कटाक्षात काळजातच  घुसली
पाहून झालो वेडा पिसा
श्रावनातील बेडूक जसा
पण ती गोम्याची "......." निघाली
अशी माझी फजीती झाली....!

एकदा अशीच आली लहर
गमतींचा मी केला कहर
टिंगल केली सहकार्याची
जराही न ठेवली त्या नार्‍याची
फोडले बिंग त्याने माझ्या बद्दल
माझी मलाच घडली अद्दल
मस्ती माझी पुरती जिराली
अशी माझी फजीती झाली....!

- रुपेश तेलंग,
दि. ११ जुलै २००९

तुला पाहतो मी

नभात ढगात, सरी वर्षावात

सदेही भिजत, तुला पाहतो मी 

नटून थटून समोर बसून

मला पाहताना तुला पाहतो मी

सुखात दुखात, कधी आसवात

हलू हुंदक्यात, तुला पाहतो मी 

घरी माझी माय, मला लावी जीव

तिच्या वात्सल्यात, तुला पाहतो मी

तुझी याद येता मी बेचैन होई

तरी बंद डोळ्या तुला पाहतो मी

कधी तू उगाचा धरिसी अबोला

मला छलताना तुला पाहतो मी

असे शब्द गोड मला सुचतात

वही लिहिताना तुला पाहतो मी

- रुपेश तेलंग

११-८-२०११

केले रिते..

जीवन माझे
केले रिते
संगती, नाते
केले रिते

स्वार्थी या जगात
सुखाच्या शोधात
दु:खाचे प्याले
केले रिते

मित्रांच्या साथीत
चिखल मातीत
मनोभावानांना
केले रिते

रुढीत प्रथात
एकल पथात
नयनाश्रुंना
केले रिते.

- रुपेश तेलंग
५ / ५ / २०११

मुखचंद्र पाहिला मी

होऊनी तहानलेला आकन्त पाहिला मी
नि:तेज त्या रात्री, मुखचंद्र पाहिला मी

सांडली केसांवरी जणू कुपी ती अत्तरची
कार्तिकात मोगर्‍याचा सुगंध पाहिला मी

स्वर्ण रूपी ती कांती, चंद्र तारे लेऊनी
हरित वर्णात उभा, निशिगंध पाहिला मी

देखता तव रूप हे, अडखडे पदोपदी
माझ्यासम मूर्ख ना कुणी मंद पाहिला मी

ऐकता शब्द बंधास, देह माझा डोलती
बोलण्यात तुझ्या ग, तो  छंद  पाहिला मी

तुझ्यासवे बोलता, जाहलो मंत्र मुग्ध ग,
मैफीलीत त्या मज , मदधुन्द पाहिला मी...

- रुपेश तेलंग
( ०३ - ०२ - २०११)