शुक्रवार, २५ एप्रिल, २०१४

मन

मन पागल पागल
माझे नाही आजकाल
काय कसे कोण जाणे
मनी न्यारी हलचल

मन सारंगी सारंगी
वाजे सुर अंतरंगी
गोड स्वरात या त्याच्या
रुप झाले बहुरंगी

मन मोकळे मोकळे
नाही त्याला आढे वेढे
जणू शर्यतीची धुंद
मन सैरावैरा पळे

मन लहान लहान
कुशी निजलेले छान
त्याचे स्वतंत्रसे विश्व
या विश्वाशी अजाण

-रुपेश तेलंग
२५ -०४ -२०१४

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

महाश्वेता

गुलाबी साडीतली ती कोमल छटा, खांद्यावर रुळत्या त्या रेशमी बटा  हसण्यात तिच्या मधुर सुरांचे गंध, आनंद सर्वत्र ती विखुरते मंद मंद  गालांतले हसू...