शनिवार, १० मार्च, २०१८

कधी कधी

कधी पाठमोरे ऊन कोवळेसे 
कधी मंद लहरीं झुळावी जरासी
कधी तो असे केहरवा भारलेला 
कधी संथ सुरभी ती वेणू सुराशी 

कधी तीव्र संवादी क्षोभक मारा 
कधी गोठे शब्द अबोल जगाशी
कधी वागणे धुंद बेधुंद मौजी
कधी स्थिर स्थावर माझे मनाशी 

कधी मालूम गोप तिन्हीलोकीचे
कधी भुलते काय घडले मघाशी 
कधी सांगी उपदेश नाना परीचे
कधी चुकतां मीच हसतो स्वत:शी 

कधी धीर गंभीर सावध वाचा 
कधी खुप नाजुक रुपे मनाशी 
कधी साथीला साजिरे विश्व सारे 
कधी शांत एकांत मी स्व:गुणाशी 

- रुपेश तेलंग
१०-०३-२०१८

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मी अन् तु

मी खवळलेला समुद्र, तू शांत किनारा तु नीटनेटकं घर मी अस्ताव्यस्त पसारा.  तु लयबद्ध पद्य मी रटाळ कथा तु मनजोगी ईच्छा मी नाहक व्यथा तु जुळलेला ...