सोमवार, १८ ऑगस्ट, २०१४

तुझा कप...

जेव्हा दोन्ही हातांच्या ओंजळीत पकडशील
तेव्हा ती उब तुला माझी आठवण देईल
जवळ नेऊन ओठांचा स्पर्श करशील
तेव्हा माझ्या स्पर्शाची आठवण होईल
जेव्हा त्यातल घोटभर पिशील
तेव्हा तो घोट घोट गोडवा तुझ्या आयुष्यात विरेल
तळाशी न विरघळलेली साखर पाहशील
ते असेल संचित आपल्या प्रेमाच

- रुपेश तेलंग
१६-०८-२०१४

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

मी अन् तु

मी खवळलेला समुद्र, तू शांत किनारा तु नीटनेटकं घर मी अस्ताव्यस्त पसारा.  तु लयबद्ध पद्य मी रटाळ कथा तु मनजोगी ईच्छा मी नाहक व्यथा तु जुळलेला ...