शुक्रवार, १९ डिसेंबर, २०१४

रुपलक्ष्मी

गोजिरे ते मुख
दर्शनी चैतन्य
सौंदर्य लावण्य
परी सम…!

सतेज सखोल
डोळे पाणिदार
तिखट किनार
भुवयांची…!

गोबरेसे गाल
ढळलेली बट
दातांमधे बोट
धरलेले…!

अल्लडपणाची
आकृती सजिव
तुझ्याशी हा जीव
जुळलेला…!

वलयधारीणी
तुच रुपलक्ष्मी
तुझिया सवे मी
दास तुझा…!

- रुपेश तेलंग
१३-०२-२०१४
येथे
लेबल:

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

मी अन् तु

मी खवळलेला समुद्र, तू शांत किनारा तु नीटनेटकं घर मी अस्ताव्यस्त पसारा.  तु लयबद्ध पद्य मी रटाळ कथा तु मनजोगी ईच्छा मी नाहक व्यथा तु जुळलेला ...

  • मोरपंखी
    रुपेरी तराणे हवा मोरपंखी तु लेउनी यावे छटा मोरपंखी कपाळी अशा या रेखीव कमानी नयनी नशिली कडा मोरपंखी अलगद काया लहरी मौजेत वाटे धरावे त्...
  • होळी निमित्ताने
    होळी निमित्ताने कवितेत दंग मनातील व्यंग शोधूया का मग्न मीच आज कोण्या विचारात आवेश ओघात कसल्याशा माझेच मलाही कळेनासे झाले कोठे ह...
  • ... तो वो तुम हो
    पत्तों पर ओस की बुंद दिखे ... तो वो तुम हो प्यारभरी कोई नब्ज लिखें   ... तो वो तुम हो धुप में थंडी छांव मिले  ... तो वो तुम हो भुले को अपना ...