सोमवार, १९ मार्च, २०१२

उगाचच...

विरहाचे दुःख
बाजूला सारत
लागलो परत
जगायला

हसरा भासतो
बाहेर जगाला
आनंद मनाला
क्वचितच

एकदा परत
मऊ मखमली
पदराची सावली
मिळेल का?

नेली हिरावून
जीवनाची गती
शोकांत ही किती
करायचे

आठवता तिला
लवते पापणी  
डोळ्यातून पाणी
टचकन

सांगतो रुपेश
प्रेम नका करू
जितेपणी मरू
उगाचच...


- रुपेश तेलंग
१६ - ३ - २०१२
  

येथे
लेबल:

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)

मी अन् तु

मी खवळलेला समुद्र, तू शांत किनारा तु नीटनेटकं घर मी अस्ताव्यस्त पसारा.  तु लयबद्ध पद्य मी रटाळ कथा तु मनजोगी ईच्छा मी नाहक व्यथा तु जुळलेला ...

  • मोरपंखी
    रुपेरी तराणे हवा मोरपंखी तु लेउनी यावे छटा मोरपंखी कपाळी अशा या रेखीव कमानी नयनी नशिली कडा मोरपंखी अलगद काया लहरी मौजेत वाटे धरावे त्...
  • होळी निमित्ताने
    होळी निमित्ताने कवितेत दंग मनातील व्यंग शोधूया का मग्न मीच आज कोण्या विचारात आवेश ओघात कसल्याशा माझेच मलाही कळेनासे झाले कोठे ह...
  • मन
    मन पागल पागल माझे नाही आजकाल काय कसे कोण जाणे मनी न्यारी हलचल मन सारंगी सारंगी वाजे सुर अंतरंगी गोड स्वरात या त्याच्या रुप झाले बहु...